In de afgelopen decennia heb ik, bij het bestuderen en bewerken van uw muziek, zoveel vragen verzameld dat ik, zou het mij vergund zijn om eens een middagje met u door te brengen, niet zou weten waar te beginnen. Ik zou u dan gewoon maar vragen wat u die dag hebt gedaan, of gegeten: precies wat ik vraag aan vrienden die ik lange tijd niet gesproken heb. Dat vertelt mij vaak meer dan een uitgebreide persoonlijke update…
Maar als ik dan toch één ding zou mogen wensen dan zou het zijn dat u eens luistert naar een paar van mijn uitvoeringen van uw werken. Ik heb niet de illusie dat ik met mijn saxofoon wezenlijk nieuw licht werp op muziek die door vele topmusici vóór mij is vertolkt – op de voorgeschreven instrumenten! Maar wat ik mij eventueel wel kan voorstellen, en vergeef mij deze vrijmoedigheid, is dat het genot dat ik beleef aan het iedere dag opnieuw uitvinden van hoe uw muziek te spelen, dat dát dan misschien weer plezier zou kunnen schenken aan de maker: u zelf.
Dank! Raaf Hekkema
MEER LEZEN
Geachte heer Bach,
Geachte heer Bach,
In de afgelopen decennia heb ik, bij het bestuderen en bewerken van uw muziek, zoveel vragen verzameld dat ik, zou het mij vergund zijn om eens een middagje met u door te brengen, niet zou weten waar te beginnen.
Over mijn toetreding tot de Akademie van Kunsten (KNAW)
In 2020 werd ik door Kiki Raposo-de Haas, voormalig manager van Calefax, genomineerd voor de Akademie van Kunsten, de kunstpoot van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen.
I only started teaching when I was 47, following a request by the Royal Conservatoire The Hague. Until then, I had always considered myself too young to teach.
In 2007 zag ik voor het eerst Pixar’s animatiefilm Ratatouille, waarin de Parijse rat Remy er in slaagt om de keuken van een bekroond restaurant over te nemen en succesvol te runnen.
In Calefax wordt veel gediscussieerd. Dat begon al toen we nog maar net op het conservatorium zaten, als gymnasiastenclubje dat zich eigenlijk te goed voelde voor de Hbo-opleiding.
The path to this recording was long, windy and fascinating. It started with the awareness that the cello suites provide exceptional playing material for saxophonists.
De weg naar deze opname was lang, bochtig en interessant. Het begon vanuit het besef dat de suites zulk subliem speelmateriaal vormen voor saxofonisten.
I see an arrangement as a new conception of an older musical idea. Staying true to the original musical message with new instrumental means it should give way to new aspects of the composition.
Paganini Plus is the follow-up of Paganini Caprices for Saxophone. This new collection I gathered and arranged in the last few years for performances with Hans Eijsackers.
Paganini Plus is de opvolger van Paganini Caprices voor saxofoon. Deze nieuwe collectie heb ik de afgelopen jaren verzameld en gearrangeerd voor optredens met Hans Eijsackers.
