Geachte heer Bach, In de afgelopen decennia heb ik, bij het bestuderen en bewerken van uw muziek, zoveel vragen verzameld dat ik, zou het mij vergund zijn om eens een middagje met u door te brengen, niet zou weten waar te beginnen.
Calefax beziet de muziekgeschiedenis als het smoelenboek van de grote sociëteit der componisten. Of ze nou werken aan een middeleeuws hof of jazzrockinvloeden gebruiken in hun composities, altijd kunnen ze elkaar tegenkomen in de garderobe of toiletten, aan de bar of het biljart, waarbij wederzijdse uitwisseling niet uitgesloten is. Waar normaal gesproken een componist alleen beïnvloed kan worden door een oudere componist of tijdgenoot, is dat bij Calefax niet per se zo: alle gespeelde muziek wordt namelijk opnieuw vormgegeven door één van de leden, zodat het kan gebeuren dat een stuk van Bach een licht impressionistisch karakter krijgt of Mozart gaat swingen. Na 25 jaar arrangeren van muzikale meesterwerken uit achthonderd jaar muziek zijn de leden van Calefax meesters geworden in de kunst van het instrumenteren voor hun rietkwintet. Calefax-arrangementen kunnen nieuw licht werpen op het origineel en leiden tot onvermoede muzikale verbanden.
Het uitvoeren van muziek die niet oorspronkelijk voor blazers geconcipieerd was, kan ook op een andere manier voor nieuwe inzichten zorgen. Denk aan vocale muziek, waarbij het weglaten van de tekst de muzikale constructie beter hoorbaar maakt, of zonder de belemmeringen van de menselijke stem de muziek meer kan gaan stromen. Of denk aan muziek voor piano, waarbij de verschillende muzikale lagen bloot komen te liggen, wat grote voordelen kan hebben bij met name fuga’s en andere contrapuntische muziek.
Het arrangeren en het daaraan vooraf gaande bestuderen en analyseren van muziek en zijn achtergrond heeft als resultaat dat de musici van Calefax de muziek van binnenuit, dus vanaf de stoel van de componist, leren kennen en dat heeft gevolgen voor de uitvoering ervan. Er wordt gedacht als componist en minder als uitvoerder. Komt een levende componist met een nieuw stuk, dan gebeurt het dan ook niet zelden dat de leden geraadpleegd worden voor instrumentatievraagstukken, eenvoudigweg omdat ze de materie (het rietkwintet) meer dan wie ook beheersen, daar elk van de leden weet hoe het is om verantwoordelijk te zijn voor de noten.
Bij Calefax is klassieke muziek niet langer klassiek – alle muziek ondergaat een transformatie. Vergelijk het met het werk van een professionele kok; die zal een Boeuf Bourguignon – een lastig te bereiden klassieker uit de Franse keuken – nooit in zijn traditionele vorm op de menukaart zetten, maar er zijn eigen draai aan geven waardoor het gerecht een nieuwe smaakervaring biedt. Dat is wat Calefax doet – een nieuwe ervaring bieden.
Geachte heer Bach, In de afgelopen decennia heb ik, bij het bestuderen en bewerken van uw muziek, zoveel vragen verzameld dat ik, zou het mij vergund zijn om eens een middagje met u door te brengen, niet zou weten waar te beginnen.
Notes are not tones. My philosophy about tones is that no notation is ever sufficient to describe a tone.
In 2020 werd ik door Kiki Raposo-de Haas, voormalig manager van Calefax, genomineerd voor de Akademie van Kunsten, de kunstpoot van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen.
I only started teaching when I was 47, following a request by the Royal Conservatoire The Hague. Until then, I had always considered myself too young to teach.
Leven is nutteloos. Het kan verrassend leuk zijn, maar niemand verplicht je ertoe: je kunt het ook niet doen. Hetzelfde geldt voor kunst.
In 2007 zag ik voor het eerst Pixar’s animatiefilm Ratatouille, waarin de Parijse rat Remy er in slaagt om de keuken van een bekroond restaurant over te nemen en succesvol te runnen.
In Calefax wordt veel gediscussieerd. Dat begon al toen we nog maar net op het conservatorium zaten, als gymnasiastenclubje dat zich eigenlijk te goed voelde voor de Hbo-opleiding.
The path to this recording was long, windy and fascinating. It started with the awareness that the cello suites provide exceptional playing material for saxophonists.
De weg naar deze opname was lang, bochtig en interessant. Het begon vanuit het besef dat de suites zulk subliem speelmateriaal vormen voor saxofonisten.
I see an arrangement as a new conception of an older musical idea. Staying true to the original musical message with new instrumental means it should give way to new aspects of the composition.
Ergens in het najaar van 1997 stond ik te plassen in een urinoir. Naast me stond Frans Brüggen te plassen, in een ander urinoir.
Even before I entered conservatory, it was clear there was one composer who stood head and shoulders above the rest: Johann Sebastian Bach.
Nog voordat ik naar het conservatorium werd het mij duidelijk dat er één componist was die boven alle andere verheven was: Johann Sebastian Bach.
De bizarre vermenging van zo’n hyperformeel staatsbezoek met het toch altijd wat slordige Azië, raar hoor.
Calefax beziet de muziekgeschiedenis als het smoelenboek van de grote sociëteit der componisten.
Paganini Plus is the follow-up of Paganini Caprices for Saxophone. This new collection I gathered and arranged in the last few years for performances with Hans Eijsackers.
Paganini Plus is de opvolger van Paganini Caprices voor saxofoon. Deze nieuwe collectie heb ik de afgelopen jaren verzameld en gearrangeerd voor optredens met Hans Eijsackers.
China kan alleen nog maar meevallen. De afgelopen maand heb ik zeker zes boeken gelezen over het land. Het beeld was niet positief.
The nineteenth century not only marks the birth of the saxophone, it also ushered in the unique phenomenon of the virtuoso-composer.
De negentiende eeuw bracht niet alleen de geboorte van de saxofoon, maar ook een nieuw fenomeen: de virtuoos-componist.
Why is it that singing is generally considered more personal than instrumental playing?